Mazur
2009-08-10 09:49:51Pochodzenie
Nazwa tańca pochodzi od nazwy ziemi – Mazowsza, gdzie powstał jego ludowy pierwowzór – mazurek. Tańcem szlachty stał się on pod koniec XVI wieku i szybko zaczęto w nim widzieć uzewnętrznienie narodowego charakteru Polaków – przypisywano mu patriotyczno-rycerską ideologię.
Największą rolę mazur odegrał w czasie rozbiorów, kiedy stał się – obok poloneza – symbolem polskości. W jego rozpowszechnieniu w Europie ważną rolę odegrali oficerowie legionów polskich, walczących u boku Napoleona.
Ponieważ mazur był tańczony głównie przez szlachtę, dlatego też obecnie wykorzystuje się do tańca strój szlachecki – popularny kontusz, dodający mazurowi powagi i uroku.
Charakter tańca
Mazur jest tańcem parowym w takcie na 3/4 o charakterystycznym rytmie. Zawiera kroki posuwiste i skoczne, wir wolno splecionych par i szybkie przebiegi. W mazurze akcenty są porozmieszczane w różnych częściach taktu, najczęściej jednak na trzeciej części. Dlatego jest to jeden z najbardziej rozbudowanych i jednocześnie najtrudniejszych polskich tańców narodowych.
Mazur jest żywiołowy i dostojny jednocześnie, pełen kontrastów. Istnieją dwa rodzaje mazura – tańczony w mundurach mazur ułański oraz mazur szlachecki – kontuszowy, które różnią się charakterem. Mazur kontuszowy jest bardziej żywiołowy i zawadiacki, zarówno w wykoŹnaniu tancerzy, jak i tancerek – jest wspomnieniem dawnej, wielkiej świetności i przepychu Rzeczpospolitej szlacheckiej. Mazur ułański natomiast ma charakter salonowy – jest to popis męskiej zręczności i temperamentu, a zarazem elegancji, gracji i wdzięku kobiet.
Figury
Wypracowano setki figur mazurowych dla różnej liczby par. Do najpiękniejszych figur mazura należą: figura krakowska, zwodzony i odbijany.
Nazwa tańca pochodzi od nazwy ziemi – Mazowsza, gdzie powstał jego ludowy pierwowzór – mazurek. Tańcem szlachty stał się on pod koniec XVI wieku i szybko zaczęto w nim widzieć uzewnętrznienie narodowego charakteru Polaków – przypisywano mu patriotyczno-rycerską ideologię.
Największą rolę mazur odegrał w czasie rozbiorów, kiedy stał się – obok poloneza – symbolem polskości. W jego rozpowszechnieniu w Europie ważną rolę odegrali oficerowie legionów polskich, walczących u boku Napoleona.
Ponieważ mazur był tańczony głównie przez szlachtę, dlatego też obecnie wykorzystuje się do tańca strój szlachecki – popularny kontusz, dodający mazurowi powagi i uroku.
Charakter tańca
Mazur jest tańcem parowym w takcie na 3/4 o charakterystycznym rytmie. Zawiera kroki posuwiste i skoczne, wir wolno splecionych par i szybkie przebiegi. W mazurze akcenty są porozmieszczane w różnych częściach taktu, najczęściej jednak na trzeciej części. Dlatego jest to jeden z najbardziej rozbudowanych i jednocześnie najtrudniejszych polskich tańców narodowych.
Mazur jest żywiołowy i dostojny jednocześnie, pełen kontrastów. Istnieją dwa rodzaje mazura – tańczony w mundurach mazur ułański oraz mazur szlachecki – kontuszowy, które różnią się charakterem. Mazur kontuszowy jest bardziej żywiołowy i zawadiacki, zarówno w wykoŹnaniu tancerzy, jak i tancerek – jest wspomnieniem dawnej, wielkiej świetności i przepychu Rzeczpospolitej szlacheckiej. Mazur ułański natomiast ma charakter salonowy – jest to popis męskiej zręczności i temperamentu, a zarazem elegancji, gracji i wdzięku kobiet.
Figury
Wypracowano setki figur mazurowych dla różnej liczby par. Do najpiękniejszych figur mazura należą: figura krakowska, zwodzony i odbijany.
Zobacz filmik:
Słowa kluczowe: mazur, taniec, kroki, tańce polskie, tańce narodowe, tańce ludowe, kroki, nauka, muzyka, stroje